Burn-out? Heel je Ik

Eigenlijk zegt je lichaam: ‘als je nooit naar mijn signalen luistert, zoek het dan lekker zelf uit’

De symptomen lijken op overspannen zijn: je voelt je moe, lusteloos en bij vlagen depressief. Maar er is een duidelijk verschil, stelt Jaap van de Weg: ‘Als je overspannen bent, ben jij wat sneller gegaan dan je lichaam kan bijbenen. Als je dan een paar weken rust houdt, haalt je lichaam je wel weer in en gaat het je weer goed. Bij burn-out zit het probleem dieper: je lichaam loopt niet een beetje achter, maar heeft het vertrouwen in jou opgezegd. Dat betekent dat je nauwelijks nog signalen van je lijf krijgt. Je voelt weinig meer en bent alleen maar doodmoe. Eigenlijk zegt je lichaam: ‘als je nooit naar mijn signalen luistert, zoek het dan lekker zelf uit.’ Die verbintenis herstellen kost veel meer tijd.’

Dubbele relatiecrisis

Maar als burn-out vooral duidt op een interne relatie­crisis, waarom heet het dan dat je ‘burn-out’ bent? ‘Stel je eens een podium voor dat helemaal donker is. Er is slechts één lichtbundel, één volgspot. In dat licht sta jij. Dat licht wordt bediend door wezens die we vroeger ‘goden’ noemden. We zouden het nu de ‘geestelijke wereld’ kunnen noemen. Deze wezens geven jou je inspiratie. Je vuur. Ze verlichten je levenspad. Maar als jij steeds uit die lichtbundel stapt, of net tegenovergesteld: op één plek blijft staan terwijl de lichtbundel verder schijnt, verlaat jij de stroom van de inspiratie, en moet je het alleen doen. Jij sluit je van hen af, ook tot

droefenis van de wezens van de geestwereld, die voor hun scheppende werk aan de wereld van mensen afhankelijk zijn. Wat je dan verliest, is je interne vuur. Dan raak je letterlijk op-gebrand. Burn-out is dus in feite een dubbele relatiecrisis: je raakt niet alleen het contact met je lichaam kwijt, maar ook het contact met jouw goden.’

Snelle indrukken

Hoe komt het dan dat steeds meer mensen burn-out raken en ook nog eens steeds jonger? Van de Weg: ‘We krijgen steeds meer indrukken te verwerken met snelheden die we niet meer aan kunnen. Ook voor tieners geldt dit steeds vaker. Ons levenslichaam, wat die indrukken moet verwerken, trekt dat op een gegeven moment niet meer. Die laat dat dan via fysieke signalen weten. Als we daar naar luisteren is er niet veel aan de hand. Dan doen we even rustig aan en kunnen daarna weer door. Maar als we gewoon doorden­deren, komen we in een negatieve spiraal terecht. Op de bodem van die spiraal wacht ons die dubbele relatiecrisis. Dit valt jou dus niet altijd als persoon aan te rekenen. Het is ook een uitwerking van onze samenleving, van alles wat rondom ons is. Zeg maar van de huid om ons lichaam heen. Die huid, of omgeving, heeft meerdere gezichten. Misschien woon je in een drukke winkelstraat, word je geleefd door je mobiel of computer, of bestaat er te weinig ritme in je leven. Of misschien moet je dingen doen in te weinig tijd.’

Helen in de natuur

‘Een van de oplossingen die een burn-out je kan opleveren, is dus een verandering van je omgeving. De natuur kan hierbij helend zijn. Zie je die lijsters?’ Jaap van de Weg wijst naar twee vogels in zijn grote tuin, die een slakkenhuis proberen open te breken. ‘Kijk daar eens goed naar. Zou het een vader zijn die zijn kind leert hoe hij een slak eet? Of een moeder? Of zou het een stelletje zijn?’ Van de Weg is even stil en kijkt. ‘Door er echt in geïnteresseerd te zijn, stel ik me open voor de natuur. Mijn levenslichaam, of etherlichaam, verbindt zich dan met de etherkrachten in mijn tuin. Als ik me er over verwonder wat daar gebeurt, als ik me erdoor laat raken, beweegt mijn ziel ook mee. En als ik me dan vervolgens afvraag hoe dat daar nou allemaal werkt, doet ook mijn ‘ik’ mee. Alles in mij komt in beweging. Maar de natuur haast zich niet. De snelheid waarmee alles daar gaat, is behapbaar voor onze ervaringswereld. Het zijn rustige indrukken die je kunt verwerken en verteren. Voor een overwerkt levens­lichaam werkt het zelfs helend.’

‘De natuur haast zich niet. De snelheid waarmee alles daar gaat, is behapbaar voor onze ervaringswereld’

Inspiratie hervinden

Wat kan je herstel nog meer bevorderen? Jaap van de Weg: ‘Ken je de terugblikoefening? Kijk elke avond terug op jouw dag, naar alles wat je meemaakte, in omgekeerde volgorde. En kijk vooral vanuit de vraag: wat heeft mijn lichaam vandaag meegemaakt? Door terug te blikken, herstel je het contact met je lichaam. Je bent dan echt geïnteresseerd in wat die dag met jouw lichaam heeft gedaan. Misschien nog wel belangrijker is weer een antwoord vinden op de vraag wat je leuk vindt om te doen. En daar echt naar te handelen: plaats maken voor wat jou energie geeft en stoppen met wat je energie kost. Heb je zin om te bewegen? Beweeg! Heb je daar geen zin meer in? Stop er dan mee. Zo kun je uitvinden waar je lichaam écht behoefte aan heeft. Zodat het, na verloop van tijd, weer op je gaat vertrouwen. Het contact met de geestelijke wereld – dus met de bedieners van jouw volgspot, die jouw innerlijk vuur brandende houden – kun je herstellen door te gaan mediteren. Zo kun je ontdekken waar je levenspad ligt. Waar loop je warm voor? Als je je enthousiasme hervindt, kun je weer in de lichtbundel van de inspiratie gaan lopen.’

 

Meer lezen? Jaap van de Weg   |   ‘Burn-out’, Gezichtspunten-brochure, Centrum Sociale Gezondheidszorg   |   bestel via: gezichtspunten.nl   |   € 3,-

---

Wie is Jaap van de Weg?

Jaap van de Weg wordt in 1948 geboren als tweede kind in een artsengezin. Zijn vader is een enthousiaste huisarts. Zijn moeder, ook arts, werkt mee in de praktijk. Na zijn medicijnenstudie verdiept Jaap zich in de antroposofische geneeskunde en begint in 1976 als huisarts in Nijmegen. Zijn belangstelling gaat vooral uit naar vragen rondom zingeving aan ziekte. Sinds 1991 werkt hij in Zeist in zijn praktijk voor psychosomatiek en ontwikkelingsvragen. De laatste jaren zoekt hij ook naar verdiepende gezichtspunten vanuit het karma. 

jaapvandeweg.nl