Spiegelen

Feitelijk is opvoeden vrij simpel en juist daarom is het verrekte moeilijk: jonge kinderen leren door alles na te doen. Met het goede voorbeeld geven kom je een heel eind, maar het kan soms onbedoeld ook best ingewikkeld worden. Een simpel voorbeeld. Omdat ik laatst wat grieperig was, moest ik noodgedwongen uitsluiten dat het corona betrof. Gelukkig wilde de huisarts met een sneltest langskomen, zodat we niet, wachtende op de uitslag, de halve zorgboerderij moesten sluiten. Onder grote belangstelling van mijn twee dochters kreeg ik een wattenstaafje in mijn keel en neus. Nadat ik enige tijd had lopen mopperen welke sadist bedacht had dat dit een noodzakelijke manier van onderzoek was, bleek de test negatief. Tegen de avond was ik het voorval alweer vergeten. Grappend poetste ik de tanden van mijn peuter, want ze heeft er een hekel aan. Als compromis mag ze daarna ook altijd mijn tanden poetsen. Nadat ze al drie vieze plekjes gevonden had, stopte ze zonder waarschuwing haar peutertandenborstel tot achter in mijn keel! Nog voordat ik haar proestend en hoestend had laten weten dat dat ‘echt niet de bedoeling was’ zei ze stralend: ‘Deed de dokter ook!’ Om vervolgens haar tandenborstel tot achterin mijn neus te proppen. Dan valt zo’n wattenstaafje opeens wel weer mee.
Kinderen leren dus door na te bootsen. En zoals Shakespeare al zei in Henry IV: ‘Don’t shoot the messenger’. Je kunt de spiegel niet verantwoordelijk houden voor het feit dat jij rimpels hebt.
Maar voordat je door hebt hoe dat iedere keer werkt, kan je al heel wat ergernissen verder zijn. Wiens onrust is eigenlijk de aanstichter van het gedrag dat je kinderen laten zien? Waarschijnlijk die van jouzelf – tenzij ze net een nieuw kiesje krijgen, of te veel suiker hebben gegeten of...
Ik bedoel maar: kinderen opvoeden is echt een stuk lastiger dan veters strikken! En dus is het geen schande als het niet altijd even lekker gaat. Maar waar nauwelijks iemand in staat is om zijn eigen wasmachine te repareren, zijn eigen straat te bestraten of zelfs maar zijn eigen brood te bakken, vinden we hulp vragen bij opvoedkwesties of –problemen nogal eens een ding. Maar lieve ouders: kinderen opvoeden gaat simpelweg niet zonder ook jezelf op te voeden. Je hebt anderen nodig om je liefdevol te wijzen op hoe het gaat en op wat anders kan. Maar dan moeten ze wel weten waarmee je worstelt, dus spreek je uit! Vertel je dilemma’s aan je vriend(in), de oudere buurvrouw, je ouders…. Waar twee in oprechte interesse samen zijn, ligt de wijsheid in het midden! En als je er samen niet uit komt, vraag je het aan een professional.

Kalle Heesen woont en werkt op een zorgboerderij in Drenthe, gespecialiseerd in de opvang en begeleiding van kinderen. Hoe is het om biologisch zorgboer te zijn en vader van een dreumes en      een kleuter?