Verslag workshop Staan voor leven en dood
Zaterdag 6 april - Staan voor leven en dood, was het thema van de workshop, onder leiding van Jaap van de Weg op 5 april 2024 in huisartsenpraktijk Hypericon, Nijmegen. Wat is eigenlijk leven en dood? Is er leven voor de geboorte, of na de dood? Veel mensen hebben ervaringen op dit gebied: ze spreken met hun dierbare overledenen of hebben contact met hun kindje voordat het geboren wordt. Ze vinden het dan moeilijk om hierover met anderen te praten, omdat deze belevenissen niet zo goed in onze hedendaagse cultuur passen. Dan houden ze hun verhaal maar voor zich, ook al is het heel bijzonder.
Tijdens deze avond, waarvoor bewust voor een kleinere samenstelling was gekozen, werden ervaringen met elkaar uitgewisseld. Dit waren indringende verhalen, zoals over het verongelukken van een eigen kind, waarbij de moeder de tekenen eigenlijk van tevoren al had waargenomen. Of een intens te vroeg afscheid van een ongeboren kind, dat op een onverwachte manier later weer kennis maakte met de moeder. Maar ook de ervaring die iemand deelde, dat het als kind verbonden zijn met ´de kosmos´, door bepaalde gebeurtenissen uitgeschakeld kan worden, en dat die verbinding op latere leeftijd weer bewust ervaren werd.
Wat betekenen deze gebeurtenissen, zowel in het dagelijkse ´fysieke´ leven, alsook op een diepere andere laag? Wie of wat is er bij betrokken, en op welke manier? Kun je er naar kijken zonder door emoties overmand te worden? Wat wordt er door in beweging gebracht?
Dit leverde momenten van verwondering, verstilling, respect op en het ontstaan van een gevoel van een alomvattende aanwezigheid bij de deelnemers. De vragen die Jaap van de Weg daar bij stelde aan degene die zijn of haar verhaal vertelde, om de belevenissen nog meer helder en concreet te krijgen, waren zeer ondersteunend.
Tijdens deze workshop werd ook duidelijk, hoe belangrijk taal, en woorden, kunnen zijn. Zo vroegen we ons hardop af, wat we eigenlijk zeggen, en wat we bedoelen, als we het over een ´miskraam´ hebben; zouden we het niet beter een ´vroegkraam´, of een ´probeerstart´ kunnen noemen? We kwamen daarop vanwege het beeld dat het begrip ‘miskraam’ ervan uitgaat dat er iets misgegaan is. Maar we lieten open dat het ook een positieve betekenis kan hebben voor het incarnerende kind, dat er iets uitgewerkt wordt dat niet met het leven verenigbaar is, en dat dit dan de mogelijkheid geeft een volgende incarnatie met een gezond lichaam te beginnen. De moeder, de ouders bieden dan een offer om dat mogelijk te maken en af te zien van iets wat zij graag willen.
Jaap opperde het idee om deze vraag breder te stellen. Daarom de oproep in deze nieuwsbrief: Kijk naar je eigen ervaringen met een miskraam (van jezelf, of van een naaste of bekende), en probeer eens te voelen, of dit woord voor jou klopt, of dat je er liever een ander woord aan zou geven, dan horen wij dat graag via: via info@antroposana.nl onder vermelding van: ´woorden doen ertoe.
Marjolein Doesburg - van Kleffens