Auto-immuunziekten als karma-kans

‘Stel dat je in een vorig leven cynisch en boos bent geweest,’ legt hij uit, ‘dat kan heel goed een noodzakelijk emotie zijn geweest om in de wellicht toen zware tijd te overleven. Het bijzondere van emoties is dat die beleving niet alleen in je ziel plaatsvindt. Ook je lichaam heeft ze meegemaakt, en er onder geleden. De wetten van het karma, zoals die door Rudolf Steiner beschreven zijn, zorgen ervoor dat je dit leed in een nieuwe incarnatie wilt proberen op te lossen. Niet als een ‘een opdracht van een hoger wezen, maar vanuit een wens die je zelf hebt geuit in je voor-geboortelijk leven.’ Van de Weg benadrukt dat we het bij karma niet moeten hebben over ‘schuld’. Karma is nooit een straf, maar eerder een gevolg: ‘De consequentie van je gedrag en je emoties van een vorig leven kom je in dit leven tegen vanuit het lichaam. Dat wat je lichaam in een vorig bestaan aan jou meemaakte, spiegelt zich nu vanuit het lichaam terug in de ziel.’ legt Van de Weg gepassioneerd uit. ‘Natuurlijk is dat rot en vervelend en heb je alle recht om er enorm op te schelden. Ik heb zelf een aantal perioden van de ziekte van Crohn gehad, en toen heb ik er ook niet erg liefdevol naar gekeken ondanks dat ik dus voor-geboortelijk zelf had bedacht dat het goed voor me zou zijn om deze aanvallen te krijgen.’

Emoties

Dat auto-immuunziekten te maken hebben met een emotie, ziet Van de Weg terug in de ziekte zelf: ‘Neem een voorbeeld als reuma. De emotie die daar bij hoort is zoiets als grrrr.’ Hij maakt zijn vuist tot een klauw die iets verbeten vastpakt: ‘Het is een emotie van iets dat agressief ingrijpt in de mens. Aangezien Steiner ons heeft geleerd dat emoties in het astraallichaam zitten, kun je dus constateren dat hier een agressief astraallichaam bezig is. Als het astrale lichaam het etherlichaam domineert, worden de afbraakkrachten groter dan de herstelkrachten.’

Jaap van de Weg gaat bij deze theorie uit van de tegengestelde werking die je astrale lichaam (bewustzijn) en je etherlichaam (levenskracht/groeikracht) hebben. Grof gezegd zou je het etherlichaam kunnen omschrijven als het ‘bouwende’ in de mens, de groeikracht. Het astrale is eerder afbrekend. Dat zie je in de nacht. Als je slaapt is je astraallichaam, je bewustzijn, afwezig. In de ochtend ben je weer fit en vol kracht kun je aan de dag beginnen. Door de loop van de dag heen groeit de vermoeidheid en kom je weer tot het moment dat je bewustzijn zich even terug moet trekken om je levenslichaam, de kans te geven weer op te bouwen.

Genezen

Karmisch of niet, als arts zal Van de Weg alles in werking stellen om iemand te genezen. Hij realiseert zich echter dat het lang niet altijd lukt om een auto-immuunziekte echt te genezen. Als dat, in het ergste geval, niet lukt, ziet hij toch nog een lichtpuntje: ‘Als je naar de ziekte kijkt in een groter geheel, kun je zeggen dat je, na je dood, je lichaam hier op aarde achterlaat inclusief die ziekte. Je bent er dus voor je volgende incarnaties vanaf.’

Die ziekte, de erfenis van een vorig leven, kun je dus voor altijd op aarde achterlaten, maar er is ook een andere kant: ‘Wat je wél weer meeneemt is je zielereactie, je emoties óver die ziekte. Als je weer vervalt in een cynische boosheid neem je dat stukje weer mee over de grens van de dood.’

---

Wie is Jaap van de Weg?

Jaap van de Weg studeerde geneeskunde, en had 15 jaar een huisartsenpraktijk in Nijmegen.

Vanuit interesse in vragen naar zingeving startte hij daarna een consultatieve praktijk voor psychosomatiek en ontwikkelingsvragen.

De laatste jaren is hij vooral bezig met onderzoek naar wetmatigheden van karma, en hoe die in het dagelijkse leven en in vragen rond gezondheid en ziekte te herkennen zijn. Daarover geeft hij lezingen en cursussen op diverse plaatsen.

---

Astraal, ether, ik... Hoe zit het ook alweer?

Steiner gaat er vanuit dat een mens uit meerdere ‘organisaties’ bestaat. Zo heeft de mens zijn fysieke lichaam, het stoffelijke minerale deel waar je, zogezegd, tegenaan kunt stoten. Dat kun je ook tegen een steen, maar een steen leeft en groeit niet. Een mens wel. Een mens moet dus nog iets anders hebben dan een steen. Die levenskracht noemt Steiner het etherische lichaam. Het etherische lichaam, wat je bij planten mooi ziet, heeft opbouwende krachten. Naast groeien en leven heeft een mens echter ook verlangens en gevoelens. Een plant kent die niet. Alle emoties samen vormen het zogenaamde astraallichaam, dat je ook waarnemen bij dieren. Boven deze drie lichamen, zit het ‘ik’ van de mens. Dit onsterfelijke deel moet over alle andere lichamen de controle voeren en maakt de mens tot een uniek wezen.