Vurige verhalen
Erik Lemmens zegt het mooi voorin zijn foto-verhalen-boek: ‘ik oefen een vak uit van vóór de wereld: ik smeed’. Dat smeden ook van deze tijd is, mag blijken uit de vele kinderen, jongeren én volwassenen die bij hem komen en blijven komen – al 25 jaar lang. In zijn smidse op landgoed De Reehorst in Driebergen maakt hij hen vertrouwd met het krachtenspel van mens, aarde, vuur, lucht en water. Wat maakt zijn ambacht toch zo gezondmakend?
Lemmens schrijft er op verschillende manieren over, maar in al zijn “binnenkant”- en “buitenkantverhalen” staan oeroude gebruiken en de beloftevolle gloed van het nieuwe naast elkaar. Dat vlechtwerk van wat was en wil worden sterkt je ziel. Aanjager is het vuur, dat steeds meer uit ons dagelijks leven verdwijnt: te gevaarlijk, te lastig, te arbeidsintensief. Lemmens ervaart dat als een groot verlies. Hij pleit juist voor het leren omgaan met vuur. Dat is niet alleen leuk of handig, maar heeft ook grote innerlijke waarde. Vuur leren hanteren vergt inspanning, risico’s inschatten én durven nemen. Smeden oefent de wil: het lukt niet als je er niet met je volle aandacht bij bent. Lemmens vertelt daar warm over en de foto’s in en om zijn smidse spreken voor zich: de kinderen zijn gefocust in de weer met hun hamers en ijzers en na afloop apetrots op hun werkstuk. Wat zijn eigen vuurtje gaande houdt? Verhalen creëren als een mantel die je kunt dragen, maar niet te lang: ‘telkens weer afleggen en bloot opnieuw op weg gaan, innerlijk beweeglijk blijven’. | Manon Berendse
Verhalen uit de smidse | Erik Lemmens | Nearchus | € 20,- 